SZP
poprzedniczka ZWZ i AK, wojskowo-polit. organizacja konspiracyjna utworzona przez oficerów WP w Warszawie 27 IX 1939 z upoważnienia marszałka E. Rydza-Śmigłego i z akceptacją d-cy Armii "Warszawa" gen. J. Rómmla; wtajemniczony był cywilny komisarz obrony stolicy, prezydent m. S. Starzyński; celem SZP było skupienie pod wojskowym kierownictwem całej przyszłej konspiracji w okupowanym kraju; do XII 1939 zorganizowano Dowództwo Gł. oraz Gł. Radę Polit. (Rada Gł. Obrony Narodowej), będącą organem doradczym reprezentującym partie polit.: PPS-WRN, SL i SN; przew. tej rady był II z-cą d-cy gł. SZP; powołano dowództwa wojewódzkie w Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Warszawie i in., ich rady polit., część dowództw powiatowych; szkolono kadry wojskowe do walki, prowadzono wywiad, sabotaż; utrzymywano łączność kurierską z rządem RP na uchodźstwie; przeciwdziałano nastrojom załamania klęską wrześniową; wydawano organy prasowe "Biuletyn Informacyjny", ; XII 1939 stan przekroczył 20 tys. czł.; d-ca gł. gen. M. Tokarzewski-Karaszewicz ("Torwid"), z-ca i szef sztabu płk S. Rowecki ("Grot", "Rakoń"), komisarz cywilny M. Niedziałkowski ("Mek"), przew. Rady Gł. Polit. K. Pużak ("Bazyli"); w akcji scalania podporządkowała się SZP m.in. Organizacja Orła Białego; od początku 1940 SZP przekształcano w Związek Walki Zbrojnej.
- Służba Zwycięstwu Polski, (SZP)
- KONSPIRACJA W POLSCE 1939-45, tajna działalność...
- RATAJ, Maciej (1884-1940)