DEKAN

ang. Deccan

wyżyna w Indiach, stanowiąca centralną część Płw. Indyjskiego, ograniczona Ghatami Zach. i Ghatami Wsch. oraz od płn. pasmami G. Centralnoindyjskich; pow. ok. 1 mln km²; średnia wys. ok. 900 m na zach. i ok. 600 m na wsch.; najw. wzniesienie Anajmudi (2695 m). Geol. fragment tarczy prekambryjskiej zbudowanej ze skał prekambru (gnejsy, łupki krystaliczne, kwarcyty, intruzje granitów); na powierzchni utwory młodsze; w części płn.-zach. pokrywy law bazaltowych (trapy). Poprzecinana szerokimi dolinami rzek: Godawari, Kriszna, Mahanadi, Kaweri uchodzącymi do Zat. Bengalskiej; klimat zwrotnikowy, monsunowy; wilgotne lasy tropikalne, a w górach suche lasy monsunowe; uprawa pszenicy, prosa, bawełny; eksploatacja bogatych złóż węgla kam., rud żelaza, złota, niklu, miedzi, chromu, manganu, miki.

BIDAR, SON, DECCAN, NILGIRI, BANGALUR, BIR, SAGAR, MADHJA, ĆHOTA NAGPUR, PONNAIJAR

• Dekan, wyżyna na Płw. Indyjskim,...
• KOLHAPUR, miasto w płd.-zach.(...)
• Ghaty Wschodnie, pasmo wzgórz we wsch.(...)