(hist.)
wierzchni ubiór męski noszony w Polsce od XVI w., pochodzenia wsch.; rodzaj obszernego płaszcza do połowy łydek, ze stojącym niskim kołnierzem, szerokimi rękawami nieco poza łokieć, z szamerowaniem i ozdobnymi guzami, szyty z sukna (strojną f. szyto z czerwonego sukna i podbijano złotogłowiem).