Reklama

KUŹNICTWO

kowalstwo

dział przeróbki plastycznej metali obejmujący wytwarzanie przedmiotów kutych ze stali, metali nieżelaznych i ich stopów oraz zagadnienia narzędziowe z tym związane. Poza kuciem k. obejmuje procesy przygotowania materiału do operacji kucia, tj. cięcie, czyszczenie i nagrzewanie oraz operacje wykańczające, realizowane po kuciu: przeróbkę plastyczną (dogniatanie, prostowanie, przebijanie, okrawanie), obróbkę cieplną (wyżarzanie i ulepszanie) oraz operacje wykańczającej obróbki powierzchniowej (dłutowanie, szlifowanie, bębnowanie, śrutowanie i piaskowanie oraz zabezpieczanie przed korozją, tj. czernienie, fosforowanie itp.). Początki k. sięgają pradziejów człowieka; zanim człowiek nauczył się wytapiać metale, już wytwarzał narzędzia i ozdoby kując je z rodzimej miedzi, złota i srebra oraz żelaza meteorytowego. Najstarsze znane wyroby kute matrycowo (monety) pochodzą z I w. p.n.e., a monety żelazne ze Sparty z ok. 500 p.n.e. W X-XI w. żelazne wyroby kute były już szeroko stosowane w całej Europie. Do rozwoju k. przyczyniło się zastosowanie do napędu młotów koła wodnego, a wiekach późniejszych napędu parowego i elektrycznego. Współczesne k. należy, szczególnie w produkcji maszynowej odkuwek matrycowych, do najbardziej wydajnych i zapewniających wysokie własności mechaniczne wyrobów technik wytwarzania.

Reklama

Powiązane hasła:

KOWARKA, KALIBROWANIE, KOWALSTWO, KUCIE

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama