żywica z drzew Rhus vernicifera (rosnących w Azji Płd.-wsch.) twardniejąca w zetknięciu z powietrzem; barwiona przeważnie na czarno lub czerwono, rzadziej w kolorze brązowym, zielonym, żółtym i niebieskim, niekiedy ze złotym lub srebrnym proszkiem; używana do wyrobu lub dekoracji przedmiotów użytkowych, mebli, broni, stosowana w rzeźbie i detalach architektonicznych. Płynną l. nakłada się cienkimi warstwami na pow. zdobionego przedmiotu (z drewna, metalu, skóry), po stwardnieniu każdej z warstw (może być ich kilkaset) powierzchnię poleruje się przed nałożeniem następnej warstwy; ostatnia warstwa często inkrustowana, jest malowana lub ryta. Wyroby z l. są odporne na działanie wody, alkoholu, kwasów, rozpuszczalników, mają piękną barwę i połysk; wytwarzano je w Chinach już w I tysiącleciu p.n.e. (naczynia, pudełka, sprzęty, części broni, niewielkie rzeźby); stamtąd technikę wyrobu przedmiotów z l. przejęły: Korea, Japonia, Indie, kraje islamu; do zaczęto je sprowadzać w XVI w.; w XVII-XVIII w. rozwinęła się w Europie, zwł. we Włoszech, Francji, Anglii, Portugalii i Holandii produkcja imitacji l. (wytwarzaną we Francji zwano w XVIII w. werniksem).
JAPOŃSKA SZTUKA, PAGODA, LUDWIKA XV STYL, LUDWIKA XVI STYL, TAKAYAMA, JASIEŃSKI, KANAZAWA
- lak, 1. „ocena niedostateczna;...
- laka, 1. „ocena niedostateczna;...
- przyjąć laka, ‘otrzymać ocenę niedostateczną’...