okrywa włosowa zdjęta z żywych (w. żywa) lub martwych (w. skórna, używana do wyrobu produktów niskiej jakości) zwierząt, używana w przem. włókienniczym; najwyższego gat. w. uzyskuje się od owiec, nadto od wielbłądów, kóz, lam i alpak; najlepszych rodzajów w. dostarczają owce merynosy (dł. włosa 5-12 cm; z ich w. wyrabia się tkaniny ubraniowe), nadto ang. rasy owiec nizinnych, owce szkockie, fran. ildefransy, holenderskie teksle, polskie owce nizinne i długowełniste; w. gorszej jakości uzyskuje się od ras prymitywnych m.in. od cakli i wrzosówek; w przem. włókienniczym wykorzystuje się także w. garbarską otrzymywaną z odwłosionych skór w garbarniach i w. futrzarską z odpadów futrzarskich; w płd. Europie i Azji Mniejszej przerabiano runo owiec już w starożytności, w Polsce od średniowiecza; ob. największym producentem w. jest Australia (30% produkcji światowej), Argentyna, Nowa Zelandia, Chiny, Urugwaj, RPA. Udział wełny w zużyciu surowców w przem. tekstylnym wynosi obecnie ok. 20% (włókien sztucznych i bawełny po ok. 40%).
- WEŁNA, (rz.)
- MAŁA WEŁNA, rzeka na Pojezierzach...
- WEŁNA MINERALNA, materiał termoizolacyjny...