(1896-1966)
pisarz franc., teoretyk surrealizmu; z zawodu lekarz psychiatra, pod wpływem teorii Freuda opublikował trzy manifesty (1924, 1930, 1942) żądające od literatury odzwierciedlenia rzeczywistego biegu myśli poprzez tzw. "zapis automatyczny", uwzględniający nawet najbardziej irracjonalne skojarzenia; 1919 współzał. pisma "Littérature"; jego zbiór poezji Pola magnetyczne (1920, wspólnie z Ph. Soupaultem) uchodzi za pierwszy utwór surrealistyczny; autor zbiorów poezji (L'amour fou, Fata morgana), opowieści (m.in. Nadja), esejów (Les vases communicants i - wspólnie z P. Eluardem - Uwagi o poezji), wydał także antologię czarnego humoru.
SURREALIZM, DADAIZM, TOYEN, LAM, , FRANCUSKA LITERATURA, ILLYÉS, SOUPAULT, LEIRIS, WIELKA ENCYKLOPEDIA FRANCUSKA