Reklama

Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego

(1832)

historiozoficzny i polit. utwór A. Mickiewicza, stylizowana na język Ewangelii proza poet., wyraz mesjanizmu autora. Opubl. bezimiennie w kształcie książeczki do nabożeństwa. Adresowane do emigracji, miały ją przygotować do zbliżającego się - zdaniem Mickiewicza - końca despotyzmu, niosły nadzieję i wiarę w zwycięstwo. Autor usunął się na II plan, przekazując myśli Polaków-

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama