(1872-1905)
od 1895 r. tygodnik; od 1898 - "Niwa Polska". Jej sztandarowe hasło: "wiedza to potęga". Zgodnie z nim dbała o wysoki poziom merytoryczny artykułów. W dziale nauk. zamieszczała rozprawy z wszystkich dziedzin wiedzy. Zał. przez grupę pozytywistów, którzy odeszli z "Przeglądu Tygodniowego" zrażeni jego radykalizmem. W "N." ukazały się najbardziej znaczące teksty "młodych", m.in. artykuły programowe P. Chmielowskiego (Utylitaryzm w literaturze, 1872; Pozytywizm i pozytywiści, 1873), J. Ochorowicza (Pozytywiści i negatywiści, Romantycy i realiści, 1875), E. Orzeszkowej (O jednej z najpilniejszych potrzeb społeczeństwa naszego, 1873) oraz przekłady i omówienia dzieł A. Comte'a, H. Spencera i H. Taine'a. O teatrze pisali H. Sienkiewicz i J. Kotarbiński; w l. 1874-76 kronikę zamieszczał B. Prus (Z ustronia, następnie Sprawy bieżące). W dodatku powieściowym ukazały się utwory J. I. Kraszewskiego, T. T. Jeża, E. Orzeszkowej, Ch. Dickensa, E. Zoli. W l. 1879- 81 H. Sienkiewicz zamieszczał Mieszaniny literacko-artystyczne. Po objęciu redakcji przez M. Godlewskiego "N." zmieniła charakter - stała się pismem ziemiaństwa o zachowawczych poglądach. Upadła podczas rewolucji 1905 r.