(1916-2000)
prozaik, autor reportaży oraz książek dla dzieci i młodzieży, współpracownik wielu czasopism. Studiował polonistykę na UJ, ukończył ją po wojnie we Wrocławiu, w czasie wojny żołnierz AK, współred. konspiracyjnego "Miesięcznika Literackiego". Po wojnie współprac. redakcji "Odry", korespondent w czasie wojny w Wietnamie, był też w Laosie i Chinach; w l. 1956-59 radca ambasady PRL w Indiach; prezes ZLP (1985-89). Debiutował tomem poezji Rdza (1943). Sprawność warsztatu lit., przejrzystość i ekspresja języka, wyrazistość rysunku bohaterów, bogactwo przeżyć, uroda świata, odczucie związków człowieka z przyrodą stanowią o wartości i popularności pisarstwa Ż. Tematykę wojenną poruszał w zbiorach opowiadań Z kraju milczenia (1946) i W kamieniołomie (1954) oraz powieściach Ręka ojca (1949) i Dni klęski (1952). Czas powojennych konfliktów na Dolnym Śląsku opisał w pozycji Skąpani w ogniu (1961). Kolejne zbiory opowiadań to m.in. Piórkiem flaminga (1947), Słoneczne lato (1952), Okruchy weselnego tortu (1958), Szczęściarz (1967). Dużą popularnością cieszyły się powieści Ż., m.in. Kamienne tablice (1966, ekr. 1986). Poczytne książki dla dzieci to opowiadania Porwanie w Tiutiurlistanie (1946), Poszukiwacze skarbów (1953), Mój przyjaciel słoń (1957). Pobyty w Azji zaowocowały reportażami, m.in. Dom bez ścian (1954), W królestwie miliona słoni (1961), oraz zbiorami legend i baśni, m.in. Nieśmiały narzeczony (1964). Ż. jest również autorem gawęd o książkach i pisarzach W głębi zwierciadła (1973), Rozmowy o książkach (1989) oraz zbioru felietonów Karambole (1973). Wyróżniany licznymi nagrodami, w tym nagrodą państwową I st. (1978).
- Żukrowski Wojciech, (ur. 1916)
- ŻUKROWSKI, Wojciech (1916-2000)
- WOJCIECH, Pochodzenia starosłowiańskiego.(...)