(gr. euangelion "dobra wiadomość, nowina")
wNT określenie dla: 1. nauk Jezusa Chrystusa; 2. pisemnej relacji ojego życiu iziemskiej działalności; 3. całokształtu głoszonej przez apostołów zapowiedzi zbawienia ikrólestwa Bożego na ziemi. Najczęściej termin ten stosuje się dla nazwania 4 ksiąg NT, które od imion swoich autorów noszą nazwę: E. wg św. Mateusza, E. św. Marka, E. św. Łukasza iE. św. Jana. Pierwsza zwymienionych rozpoczyna się od przedstawienia rodowodu Chrystusa izawiera słynne Kazanie na Górze; druga obszernie relacjonuje dzieciństwo Jezusa ikończy się obrazem wniebowstąpienia; trzecia, najstarsza inajkrótsza, zaczyna się od chrztu Jezusa ikończy opisem męki izma-
rtwychwstania; czwarta wyraźniej niż trzy pierwsze e., zw. synoptycznymi, podkreśla boskość Chrystusa irozpoczyna się wykładem teologii Słowa-Logosu ("Na początku było słowo"). E., które nie należą do kanonu ksiąg NT, nazywa się apokryficznymi. Powstały one znacznie później iobfitują wfantastyczne opisy zżycia Jezusa; znane są m.in. E. Tomasza, E.Nikodema, czyli dzieje Piłata, E. arabska. Zob. apokryf, Biblia.