(1963)
powieść J. Cortzara, wktórej autor, poprzez zastosowanie oryginalnej budowy, eksperymentuje ztradycyjnymi sposobami lektury. G.w k. to powieść kombinatoryczna. Autor zaprasza czytelnika do wspólnej zabawy, proponuje mu kilka sposobów lektury powieści - można ją czytać tradycyjnie, strona po stronie, ewentualnie omijając wskazane przez autora rozdziały, bez których można się obyć albo kierować się kluczem zasugerowanym przez autora bądź, według własnego uznania, tworzyć kolejność przedstawionych wydarzeń. Jednakże zastosowanie takiej struktury powieści służy nie tylko grze, którą czytelnik może podjąć. Jej zadaniem jest skierowanie uwagi odbiorcy na absurdalność życia człowieka, otaczającego go świata, złożonego zniespójnych, poddających się różnym układom elementów, wydarzeń, które można oglądać zróżnych punktów widzenia, odmiennie je interpretować. Pisarz Morielli, alter ego Cortzara, dokonuje "wprowadzenia" czytelnika wświat powieści, wmożliwość jej tak rozmaitych odczytań. Akcja utworu rozgrywa się wParyżu, gdzie znajduje się Horacio Oliveira, iwBuenos Aires, wktórym przebywa Traveler, sobowtór Horacia. Bohaterowie, nieustannie przemieszczający się zjednego kontynentu na drugi, uwikłani są wrozmaite relacje międzyludzkie - przyjaźń, rywalizacja, szalona miłość. Utwór zawiera głębokie refleksje nad współczesną cywilizacją, nad miejscem jednostki wdzisiejszym świecie, wktórym coraz trudniej ocalić własną niezależność, samodzielność, uniknąć porażki.
- Cortzar Julio, (1914-84)