Bohater powieści Romana Bratnego "Kolumbowie. Rocznik 20".
Młody, opalony brunet, studiujący biologię na tajnym uniwersytecie w Warszawie podczas okupacji, podchorąży Armii Krajowej, dowódca Jerzego, Stacha Skiernika i Czarnego Ola. Imponuje odwagą, podejmuje się najbardziej ryzykownych zadań, m.in. dowodzi akcją na niemiecki pociąg wojskowy i posterunek żandarmerii. Aresztowany przez Niemców i poddany torturom, nikogo nie wydaje. Dzięki śmiałej ucieczce uda je mu się uniknąć śmierci z rąk hitlerowców.
W czasie powstania warszawskiego stoi na czele plutonu w brygadzie dywersyjnej "Broda". Walczy na Woli i Starówce, przebija się ze swoim oddziałem do Śródmieścia. Po upadku powstania udaje mu się uniknąć obozu jenieckiego. Wstępuje do Ludowego Wojska Polskiego, by w jego szeregach kontynuować walkę z hitlerowskim okupantem. Triumf nad faszyzmem świętuje na gruzach Berlina. Po zakończeniu wojny bierze udział w operacji "Wisła", dowodząc oddziałem kawalerii walczącym z Ukraińską Powstańczą Armią.
Podporządkowując się wezwaniu komendy podziemnej Armii Krajowej, a także nie mogąc znieść otaczającej go w LWP atmosfery podejrzeń, skierowuje swój szwadron do bratobójczej walki z milicją i Ludowym Wojskiem Polskim - postrzeganymi jako narzędzia w rękach nowych, teraz sowieckich okupantów.
Nie chcąc brać udziału w pacyfikacji opowiadających się za komunistami wiosek, porzuca wkrótce partyzantkę i przedostaje się do Warszawy, gdzie spotyka Jerzego. Będąc dezerterem - i to zarówno w oczach dowództwa LWP, jak i AK - mu si się ukrywać. W serialu telewizyjnym opartym na wątkach powieści (Kolumbowie, reż. J. Morgenstern, 1970) rolę Zygmunta zagrał Jan Englert.