Postać z powieści Lwa Tołstoja "Wojna i pokój".
Maria, siostra księcia Andrzeja Bołkońskiego, jest osobą, która wydaje się skazana na życie nieszczęśliwe. Nie jest ani zbyt ładna, ani szczególnie inteligentna. Jest natomiast dobra, skromna i uległa, ale daje się tyranizować ojcu, Mikołajowi Bołkońskiemu, który postępuje z nią tak, jakby żywił do córki głęboką niechęć.
Zostaje przez niego sprowadzona do roli opiekunki starzejącego się ojca i zastępczej matki małego Nikolki, syna Andrzeja. Jej ewentualne małżeństwo jest bardzo nie na rękę staremu księciu, ona sama odkrywa również, że główny konkurent, Anatol Kuragin, jest człowiekiem, z którym nie warto się wiązać.
Dopiero śmiertelna choroba ojca ukazuje, że potrafi on docenić zalety serca pozornie pogardzanej córki. Zbliżenie się Bołkońskich z rodziną Nataszy Rostowej, niedoszłej żony księcia Andrzeja, pozwala dobrej Marii stać się miłością życia Mikołaja Rostowa, brata Nataszy. Księżniczka Maria odnajduje w małżeństwie z nim (a następnie w macierzyństwie) wielkie i zasłużone szczęście.
W radzieckiej ekranizacji powieści reż. S. Bondarczuka (1965-67) rolę Marii powierzono Antoninie Szuranowej; w amerykańsko-włoskiej (reż. K. Vidor, 1956) - Anna Maria Ferrero.