Bohaterka tragedii Otello Williama Shakespeare’a.
Córka senatora weneckiego, Brabancja (Brabantia), wbrew woli ojca ucieka i poślubia Maura Otella. Przed Dożą Weneckim obala podejrzenia Brabantia o działanie pod wpływem czarów, potwierdza gotowość do wypełnienia przysięgi małżeńskiej i wraz z mężem udaje się na Cypr. Wkrótce staje się ofiarą intryg Jagona pragnącego upokorzyć Otella za awansowanie Kasja (Cassia). Chorąży Jago oskarża Desdemonę przed mężem o sprzyjanie Kasjowi i doprowadza do bójki Kasja z Rodrigiem. Na prośbę Kasja bohaterka angażuje się w jego obronę. Podczas rozmowy z mężem gubi chustkę, którą podnosi Emilia, żona Jagona.
Otello zaczyna dręczyć Desdemonę niepohamowaną zazdrością. Bohaterka ubolewa nad utratą miłości mężowskiej, nie rozumie jednak jego insynuacji i nie potrafi się bronić. Jago podrzuca otrzymaną od żony chustkę Kasjowi i aranżuje scenę, w czasie której Otello, podsłuchując rozmowę obu żołnierzy, ma przekonać się o zdradzie Desdemony.
Rozmowa dotyczy miłości Kasja do kurtyzany Bianki, z czego Otello nie zdaje sobie sprawy. Wkrótce do mężczyzn dołącza Bianka, której Kasjo polecił skopiować wzór znajdujący się na chustce Desdemony. Opętany zazdrością Otello poprzysięga śmierć żonie, wpada do jej sypialni i żąda przyznania się do winy. Desdemona próbuje odeprzeć zarzuty męża, prosi o darowanie jej życia, lecz zostaje uduszona.