Postać historyczna, bohater dramatu Henricha Kleista "Książę Homburg".
Książę Homburg wsławił się w 1675 r. w bitwie pod Fehrbellinem prowadząc brawurowy atak jazdy elektora brandenburskiego na Szwedów. Tytułowy bohater dramatu Kleista ma znacznie mniej lat niż jego historyczny pierwowzór. Młody człowiek, ambitny, niepokorny, skłonny do niesubordynacji, w przeddzień ataku na Szwedów podczas narady sztabowej marzy o sławie, zaszczytach i o ręce Natalii, siostrzenicy elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma.
Z tego powodu niedokładnie zapamiętuje wydane mu rozkazy. Podczas bitwy samowolnie przyspiesza atak na nieprzyjaciela, czym wprawdzie doprowadza do zwycięstwa w bitwie, ale nie do całkowitego rozgromienia Szwedów. Za czyn ten zostaje wyrokiem sądu wojennego skazany na śmierć. O ułaskawienie wstawiają się do elektora koledzy oficerowie i przełożeni Homburga, również Natalia, jednak żadna z próśb nie odnosi skutku. Fryderyk Wilhelm pozostaje nieugięty.
W tej sytuacji książę przełamuje swą dumę i błaga elektora o litość. W odpowiedzi otrzymuje zaskakującą propozycję: Fryderyk Wilhelm, w liście przesłanym Homburgowi przez Natalię do celi śmierci proponuje, żeby ten sam osądził swój czyn. Książę wydaje na siebie wyrok skazujący. Elektor jednak zmienia zdanie - ułaskawia krnąbrnego oficera i oddaje mu rękę swej siostrzenicy.