Postać z dramatu "Operetka" Witolda Gombrowicza.
Podaje się za hrabiego i koniarza, choć w rzeczywistości ma na imię Józef i jest byłym kamerdynerem księcia, zwolnionym ze służby za krnąbrność sześć lat wcześniej. Działacz rewolucyjny i agitator. Sam o sobie mówi: Jestem ideą! Wprowadzony na zamek przez Profesora-marksistę, chce zbuntować nieustannie pucujące obuwie Lokajstwo.
Wpada na pomysł, by podczas balu maskowego uczestnicy założyli worki na zaprojektowane przez siebie stroje przyszłości. Podczas zabawy, przy ogólnym rozprężeniu manier i stroju, Hufnagiel galopuje, przewodząc Lokajstwu i inicjując Rewolucję. W rozgrywającym się wiele lat później akcie III Hufnagiel, dosiadając Profesora niczym rumaka, na czele Hufca Lokai podąża w pogoni za faszystami i burżujami. W scenie finałowej składa do trumny nadzieje, walki i zwycięstwa, proletariatu ból tysiącletni, proletariatu bój tysiącletni, i swój odwieczny galop.