określenie systemu władzy, w którym monarcha - cesarz stoi na czele instytucji państwowych i kościelnych. Pojęcie to jest pewną przenośnią, gdyż do połączenia władzy cesarskiej i papieskiej w jednym ręku nigdy nie doszło. Odnoszono je m.in. do władców cesarstwa bizantyjskiego, carów Rosji, a przede wszystkim do sytuacji przewagi władzy cesarskiej nad papieską w dobie uniwersalizmu w średniow. Europie Zach. Ogólnie c. oznacza też pogląd głoszący podporządkowanie Kościoła państwu. Zob. Henryk III, papocezaryzm.
- CEZAROPAPIZM, (łac. caesar = cesarz,...
- Henryk III, (1017-56)