asekuracja
forma wyrównywania ujemnych materialnych skutków zdarzeń losowych, polegająca na rozłożeniu - za pomocą składek ubezpieczeniowych - ciężaru spowodowanych przez te zdarzenia strat i potrzeb majątkowych na szereg podmiotów, którym one zagrażają. Początki u. wywodzą się z organizowanych w starożytności przez zrzeszenia zawodowe i religijne form pomocy; znaczący wpływ na powstanie u. miały, znane w Grecji i Rzymie, pożyczki morskie, które zapewniały pokrycie ryzyka podróży handlowej; szybki rozwój u. nastąpił od XVII w.; w Polsce pierwsze zakłady u. powstały na pocz. XX w. (1903 Towarzystwo Ogniowe Miast i 1904 Towarzystwo Ogniowe Wsi). Ze względu na przedmiot ubezpieczenia rozróżnia się u. majątkowe (świadczenia mają charakter odszkodowawczy, pokrywają straty materialne w ubezpieczonym mieniu - np. u. mieszkania od kradzieży, pożaru, u. transportowe) i osobowe (świadczenia zapewniają całkowite lub częściowe pokrycie potrzeb finansowych wynikających z określonych zdarzeń w życiu człowieka, jak śmierć, choroba, kalectwo - u. na życie, u. następstw nieszczęśliwych wypadków - u. renty; urodzenie dziecka, jego zaopatrzenie - u. posagowe). Ze względu na sposób powstawania stosunku ubezpieczeniowego odróżnia się u. obowiązkowe (powstające z mocy prawa lub na podstawie umowy, której zawarcie z zakładem ubezpieczeń jest obowiązkowe) i dobrowolne (na podstawie umowy, zawartej dobrowolnie z zakładem ubezpieczeń); m.in. obowiązkowe w Polsce są u. odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Dowód zawarcia umowy ubezpieczeniowej nosi nazwę polisy.
- UBEZPIECZENIE, SYNONIM: zabezpieczenie,...
- ubezpieczenie, zapewnienie pokrycia...
- UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE, powszechny i obowiązkowy...