(muz. 1)
ludowa m.p. zawiera wiele cech zbliżających ją do muzyki hiszp.; w stylu i zasobie gatunkowym przetrwały echa czasów przedchrześcijańskich i wczesnośredniowiecznych (pieśni podróżne, obrzędowe, miłosne); żywa pozostaje tradycja juglares liryki prowansalskiej; typowe dla folkloru muz. Portugalii są pieśni kobiece (cantares de amigo), żałobne (endeixas) oraz nastrojowe fado, wywodzące się z kultury miejskiej; utwory wokalne są przeważnie wielogłosowe, często towarzyszą tańcowi opartemu na strukturach rytmicznych swobodnych lub regularnych (fandango, walc, polka); obecnie gł. instrumenty są fabryczne: skrzypce, akordeon, mandolina, gitara; popularnym aerofonem jest szałamaja.
- PORTUGALSKA MUZYKA, (muz. 2)
- AMERYKI POŁUDNIOWEJ MUZYKA, (muz. 1)
- EVORA, Cesaria (1942-2011)