KNIAŹNIN

Franciszek Dionizy (1749 lub 1750-1807)

poeta, przedstawiciel polskiego sentymentalizmu, w młodości jezuita, tworzył ody (Oda do wąsów), wiersze patriotyczne (Matka obywatelka), religijne, sielanki, ballady (Babia Góra), dramaty (Cyganie, Matka Spartanka) dla teatru dworskiego w Puławach, gdzie był sekretarzem Czartoryskiego i nauczycielem jego synów; największą siłę wyrazu osiągnął w utworach o tematyce miłosnej, w których od konwencji sarmacko-barokowych przeszedł do sentymentalizmu i preromantycznej prostoty.

POLSKA. LITERATURA. OŚWIECENIE, PUŁAWY

• KNIAŹNIN, Jakow B. (1742-91)
• Kniaźnin Franciszek Dionizy, (1749 lub 1750-1807)
• Kniaźnin Franciszek Dionizy, (1749 lub 1750-1807)