Reklama

NIEWYDOLNOŚĆ

stan upośledzonej czynności narządu, gruczołu lub układu, np. niewydolność krążenia, oddechowa, wątroby, nerek, nadnerczy. Niewydolność oddechowa prowadzi do niedotlenienia krwi i tkanek, wzrostu dwutlenku węgla i obniżenia stężenia tlenu we krwi, kwasicy oddechowej, sinicy i duszności. Może wystąpić w przebiegu stanów zapalnych płuc, oskrzeli, dychawicy oskrzelowej, zwłóknieniu płuc, a także przy niedrożności dróg oddechowych i porażeniu mięśni oddechowych. Niewydolność krążenia powoduje ograniczenia w dostarczaniu tkankom tlenu i materiałów odżywczych oraz w usuwaniu z nich dwutlenku węgla i innych produktów przemiany materii, wskutek niezdolności do utrzymania dostatecznego krążenia krwi. Może być przyczyną wady serca, nadciśnienia, zawału mięśnia sercowego. Występuje także niewydolność krążenia obwodowego, jak w przypadku niedoboru objętości krwi krążącej, co prowadzi do zmniejszenia pojemności minutowej i w konsekwencji do wstrząsu. Niewydolność wątroby jest spowodowana zniszczeniem wątroby, najczęściej w przebiegu jej marskości, zapalenia wirusowego (WZW), zmian nowotworowych i zatruć. Dochodzi wówczas do zaburzeń gospodarki wodno-elekrolitowej, białkowej, aminokwasowej, zaburzeń krzepnięcia, kwasicy, zaburzenia w ukł. enzymatycznych, a w konsekwencji do śpiączki wątrobowej. Niewydolność nerek prowadzi do zatrzymania w ustroju produktów przemiany materii, normalnie wydalanych z moczem. Może być skutkiem zapalnego bądź toksycznego uszkodzenia nerek, może być stanem zejściowym wielu chorób nerek (zapalenie odmiedniczkowe, kłębkowe, torbielowatość nerek) oraz występować na tle zaburzeń elektrolitowych (nadmiar potasu).

Reklama

Powiązane hasła:

HIPOKSEMIA, DEKOMPENSACJA, AIDS, OBRZĘK

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama