Reklama

NIEPOCZYTALNOŚĆ

w prawie termin oznaczający niemożność odpowiadania za własne czyny z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innych zakłóceń czynności psychicznych; osoba niepoczytalna nie może rozpoznać znaczenia czynu lub pokierować swym postępowaniem – dlatego nie popełnia przestępstwa i nie podlega karze; rozróżnia się n. pełną oraz tzw. ograniczoną poczytalność, przy której sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. Zgodnie z ustawą nie jest niepoczytalny ten, kto wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama