– Traktat o Unii Europejskiej, podpisany w Holandii (Maastricht) 7 lutego 1992 przez ówczesnych dwunastu członków Wspólnoty Europejskiej. Wszedł w życie nieco później, niż zakładano, bowiem nie od 1 stycznia, a od 1 listopada 1993, ze względu na przedłużający się proces ratyfikacji. Dokonywał istotnych zmian w dotychczasowych prawnych podstawach WE – traktacie paryskim i traktatach rzymskich. Jego kształt był dyskutowany na konferencji w Rzymie w grudniu 1990 oraz zaakceptowany rok później przez Radę Europejską na jej szczycie w Maastricht. Dokument ten powoływał do życia Unię Europejską, ustanawiał obywatelstwo UE, Unię Gospodarczą i Walutową i Unię Polityczną, w której zawarta była Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa oraz Wymiar Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych. Uzupełniało go siedemnaście protokołów i trzydzieści trzy deklaracje. Traktat budził wiele kontrowersji, dla zwolenników federacji europejskiej był zbyt mało radykalny w zacieśnianiu więzów integracyjnych, dla przeciwników tej opcji szedł za daleko, wprowadzając takie cele, jak wspólna waluta i polityka zewnętrzna. Wielka Brytania od razu uzależniła swój podpis od zgody partnerów na jej specjalny status prawny umożliwiający pozostanie poza wspólną walutą oraz polityką socjalną. Ratyfikacja była wyrazem tych kontrowersji. Pierwsze głosowanie Duńczyków zadecydowało o odrzuceniu (50,7% głosów przeciw), dopiero zgoda Rady Europejskiej z grudnia 1992 na przyznanie Danii analogicznych uprawnień jak Wielkiej Brytanii umożliwiła jego ratyfikację (57% za). Również we Francji przeszedł on minimalną większością głosów (51% za). Niemniej jednak jego postanowienia były realizowane, tworząc nową jakość w procesie integracji europejskiej. Zob. też traktat z Amsterdamu, traktat z Nicei.
- Maastricht, miasto wpd. Holandii...
- MAASTRICHT, miasto w płd. (prowincja...
- Traktat z Maastricht, Traktat o Unii Europejskiej,...