(ślinianki)
charakterystyczne dla kręgowców lądowych gruczoły wydzielające śluz lub ślinę, położone w błonie śluzowej języka i jamy ustnej. Wydzielina g.ś. ułatwia połykanie suchego pokarmu, może zawierać enzym ptialinę, rozkładający skrobię do dwucukrów i cukrów prostych, oraz sole mineralne. U ssaków największymi g.ś. są ślinianki przyuszne, podżuchwowe i podjęzykowe, odprowadzające ślinę przewodami śliniankowymi do jamy ustnej. Mniejszymi g.ś. są gruczoły podniebienne, wargowe, policzkowe i językowe. G.ś. płazów, gadów i ptaków są znacznie słabiej wykształcone. U niektórych węży z g.ś. powstają gruczoły jadowe. G.ś. zanikły u ssaków wodnych.
- ŚLINOWE GRUCZOŁY, .
- ŚLUZOWE GRUCZOŁY, zwierząt i człowieka,...
- ŚLINIANKI, gruczoły ślinowe