porozumienie zawarte 1989 w Polsce po rokowaniach 6 II-5 IV; propozycję rozmów O.S. złożył 1988 z upoważnienia władz państwowych i PZPR minister spraw wewn. Cz. Kiszczak, przyjął przewodniczący NSZZ L. Wałęsa z popierającymi go środowiskami opozycji; w rozmowach uczestniczyło w sumie kilkaset osób, zarówno przedstawicieli władz (czł. PZPR, ZSL, SD, OPZZ, Stow. , PZKS, Unii Chrześc.-Społ.), jak i opozycji solidarnościowej, obserwatorami byli delegaci Kościołów kat. i ewangelicko-augsburskiego; uzgodniono ewolucyjne zmiany ustroju polit.-gosp., m.in. pluralizm polit. i związkowy, wolność słowa, demokratyczne wybory władz, niezawisłość sądów, trójpodział władz, zrównanie wszystkich form własności, wolny rynek, walkę z inflacją, pełne zatrudnienie, indeksację płac, rent i emerytur dla osłony przed kryzysem gosp., powołanie senatu i prezydenta jako nowych władz państwowych, częściowo wolne wybory do parlamentu, legalizację NSZZ "Solidarność"; po wygraniu 4 VI 1989 wyborów do sejmu i senatu umożliwiło to pokojowe przejęcie władzy przez opozycję zgrupowaną wokół Komitetu Obywatelskiego przy L. Wałęsie i utworzenie rządu premiera T. Mazowieckiego.
WIATR, PARTIA DEMOKRATYCZNA, MACIEREWICZ, OKRĄGŁY STÓŁ, ROMASZEWSKI Zbigniew, WAŁĘSA, TRZECIAKOWSKI, KWAŚNIEWSKI, ONYSZKIEWICZ, PASZYŃSKI
- okrągły stół, 1. formuła dyskusjii...
- Solidarność 80, związek zawodowy zał.(...)
- OPOZYCJA POLITYCZNA W PRL, termin obejmujący dzialalność...