Reklama

linienie

proces zrzucania wierzchnich warstw nabłonka lub jego wytworów. L. występuje u zwierząt okresowo i jest sterowane hormonalnie. U bezkręgowców związane jest z rozwojem, wzrostem i przeobrażeniem. U skorupiaków bezpośrednio przed wylinką gruczoły zlokalizowane w nabłonku wydzielają płyn wylinkowy. Zawarte w nim enzymy trawią wewnętrzną warstwę kutykuli. Nowo odkładająca się warstwa jest miękka i elastyczna, dzięki czemu, po rozerwaniu i zrzuceniu zewnętrznej warstwy starego pancerza, możliwy jest okresowy wzrost zwierzęcia. Wzrost trwa do czasu stwardnienia nowej warstwy oskórka. U owadów hemimetabolicznych (o przeobrażeniu niezupełnym) l. zachodzi wielokrotnie podczas stopniowych przemian od postaci larwalnej do formy dorosłej. U owadów holometabolicznych (o przeobrażeniu zupełnym) po wielu wylinkach zachodzących w stadium larwy następuje przeobrażenie w poczwarkę. L. u owadów, podobnie jak u skorupiaków, pobudzane jest przez ekdyzon ( hormony zwierzęce). Za hamowanie przeobrażenia i utrzymywanie wielokrotnych wylinek owadów w stadium larwalnym odpowiedzialny jest hormon juwenilny ( hormony zwierzęce). Wśród zwierząt kręgowych l. występuje u płazów, gadów, ptaków i ssaków. U płazów i gadów polega na zrzucaniu wierzchniej warstwy naskórka w postaci płatów lub w formie jednolitej pochewki. U ptaków wiąże się ze zrzucaniem piór (tzw. pierzenie się), u ssaków - polega na zrzucaniu włosów.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama