Reklama

teoria ruchu płyt kontynentalnych

(dryf kontynentalny, teoria Wegenera, teoria dryfu kontynentalnego)

przedstawiona w1915 przez A. Wegenera koncepcja, wg której wodległej przeszłości geologicznej istniał tylko jeden kontynent, który pod wpływem ruchu obrotowego Ziemi oraz przyciągania przez Słońce iKsiężyc rozpadł się na części. Powstałe wten sposób kontynenty przemieszczają się powoli, dryfując na płynnym podłożu zmagmy. Dowodem ruchu płyt kontynentalnych są pasujące do siebie zarysy kontynentów położonych na przeciwległych stronach współczesnych grzbietów śródoceanicznych. Szczególnie wyraźnie pasują do siebie wsch. brzegi Ameryki Płd. izach. brzegi Afryki. Płyty litosfery, czyli zewnętrznej warstwy skorupy ziemskiej, powstają wwąskich strefach noszących nazwę ryftów. Ryfty są długimi szczelinami położonymi pośrodku systemów grzbietów śródoceanicznych. Zwnętrza szczelin ryftowych wydobywa się lawa, która stygnąc, rozsuwa dno oceaniczne. Przeciwległe skraje dna oceanicznego naciskają na płyty kontynentalne, rozsuwając je istopniowo zanurzając się pod nimi. Badania dna morskiego dotyczące zmian magnetyzmu ziemskiego prowadzone wpobliżu rowów tektonicznych potwierdzają słuszność t.r.p.k. Teoria Wegenera stanowi dobre wyjaśnienie faktu współczesnego występowania tych samych lub blisko spokrewnionych gatunków na odległych kontynentach.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama