(bud.)
droga piesza lub kołowa obsadzona obustronnie drzewami; wywodzi się z renesansowych ogrodów kwaterowych i barokowych ogrodów franc.; niekiedy w parkach i ogrodach przykryta od góry koronami drzew, rozpiętymi na specjalnych rusztowaniach; współcześnie często występuje w kompozycjach przestrzennych ogrodów, parków i wnętrz urbanistycznych.