(1729-97)
ang. myśliciel ipolityk, uważany za twórcę ideologii konserwatywnej. Z wykształcenia prawnik, jako członek Izby Gmin bronił praw kolonii amer. przed samowładzą ang., żądał zniesienia niewolnictwa. Uważał, że rewolucja francuska (1789) przerywa ciągłość hist. procesu, nazwał ją "zbrodniczą i złowróżbną". Odrzucał objaśnianie genezy władzy teorią umowy społecznej. Twierdził, że władza ma swe źródło w Bogu, a o jej formie decyduje społ. Centralne miejsce w jego rozważaniach zajmował naród, który jako organiczna całość, rozwija się ewolucyjnie, opierając się na tradycji i wzorcach kulturowych. Dlatego każda rewolucja oznacza samozagładę i unicestwienie wartości nar., postęp natomiast może być wynikiem zbiorowego wysiłku wielu pokoleń. Wg B. normalny bieg rozwoju społ.
i państw. niszczy zerwanie z tradycją
(w drodze rewolucji) i odwoływanie się do "abstrakcyjnego" rozumu stworzonego przez racjonalistów. Idee B. zostały podjęte w XX w. m.in. przez W.Churchilla i F.A.von Hayeka.
- Burke Edmund, (1729-97)
- BURKE Edmund, (1729-1797)
- EDMUND, Pochodzenia starogermańskiego,...