(niem. brgemeister)
urząd powstały w Niemczech. W Polsce od XIII w. urzędnik stojący na czele rady miejskiej - kolegialnego organu samorządowego zarządzającego miastem. Od XVIII w. przełożony gminy miejskiej. W okresie międzywojennym, jako przewodniczący zarządu miejskiego, wybierany przez radę miejską. W latach 1945-50 wybierany przez miejską radę nar., potem urząd zawieszono. Powołany ponownie ustawą z 1990. Obecnie b. to jednoosobowy organ adm. samorządowej w miastach poniżej 100 tys. mieszkańców. Kieruje zarządem miasta i reprezentuje go jako przewodniczący (organ wykonawczy), jest też jednocześnie kierownikiem urzędu miasta (jednostka pomocnicza zarządu). Będąc organem administracji publicznej, upoważniony jest do wydawania decyzji w sprawach indywidualnych. B. nie musi być radnym, wybierany jest przez radę gminy (organ decyzyjny ikontrolny) w oddzielnym i tajnym głosowaniu, bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej 2/3 ustawowego składu rady. B. za swoją działalność odpowiada przed radą gminy, a także przed mieszkańcami, którzy go wybrali. Może być odwołany w drodze referendum. Organem adm. samorządowej w gminie wiejskiej jest wójt, awmieście powyżej 100 tys. mieszkańców prez. miasta. Zob. teżwiększość głosów.