(gr. chrisma)
termin zaczerpnięty z teologii, gdzie określał jednostki obdarowane łaską boską, "darem bożym"; zespół cech osobistych jednostki, np. łatwość tworzenia porywających idei i haseł, umiejętność kierowania tłumem. Ch. umożliwia wywieranie szczególnego wpływu na ludzi, jest zdolnością lidera, który potrafi sugestywnie oddziaływać na otoczenie społ. M.Weber (1864-1921) wprowadził pojęcie ch. do nauki jako jeden z trzech rodzajów, obok legalnej i tradycyjnej, prawomocnej władzy. Cechy ch.: 1. niestabilność i przejściowy charakter, gdyż powstaje iupada w okresie gwałtownych przemian ( kryzysów, rewolucji); 2. władza lidera nie jest ograniczona normami prawnymi, bo opiera się na jego autorytecie; 3. panowanie wodza wsparte jest wąską grupą ludzi osobiście przez niego wybranych. Władza taka łatwo przeradza się wniedemokratyczną, z reguły kończy się wraz ze śmiercią lidera. W państwach demokr. ch. obdarzeni byli m.in. K.Adenauer, Ch. de Gaulle, J.F. Kennedy. Ich władza opierała się głównie jednak na propozycjach powszechnie akceptowanych programów społ., polit. i gosp.