sytuacja, w której jeden z aktorów polit. ma przewagę nad pozostałymi, np. gdy jedna partia lub ugrupowanie polit. odniesie zdecydowane zwycięstwo w wyborach parlamentarnych, zapewniając sobie w ten sposób możliwość przegłosowania każdej decyzji. Na ogół jest przejściowa, choć znane są też przykłady utrzymywania się jej przez dłuższy okres, np. dominacja Indyjskiego Kongresu Narodowego w latach 1947-77, 1980-89 i od 1991; Partii Liberalno-Demokratycznej sprawującej samodzielnie władzę w Japonii w latach 1955-93; Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej sprawującej władzę w Meksyku od 1929. Może być wynikiem zdobycia władzy przy użyciu przemocy (np. zamachu stanu). W stosunkach międzynar. d.p. polega na przewadze jednego państwa nad drugim (np. przed 1989 ZSRR nad Polską).
- KOMUNISTYCZNA PARTIA NEPALU (MAOISTOWSKA), partia polityczna w...
- BEOCKI ZWIĄZEK, polityczna organizacja...
- IDEOLOGIA, termin używany najczęściej...