(łac. exsecutio)
1. przymusowe wykonanie wyroków sądowych lub decyzji adm. dotyczących roszczeń finansowych, należności skarbowych lub długów przysądzonych wierzycielowi. E. sądowa - wykonanie orzeczenia sądowego w sprawach cywilnych na wniosek wierzyciela (niekiedy z urzędu) przeciwko dłużnikowi. Podstawą wszczęcia e. jest tytuł egzekucyjny, czyli dokument stwierdzający istnienie i zakres roszczenia (np. orzeczenie sądowe) zaopatrzony w tzw. klauzulę wykonalności, która oznacza, że tytuł uprawnia do e., np. roszczeń pieniężnych w drodze zajęcia i sprzedaży nieruchomości (budynki, lokale mieszkalne, ziemia); e. administracyjna - przymus adm. do bezpośredniego zrealizowania obowiązków wynikających z decyzji adm. lub przepisów prawa. Stosuje się ją w celu przymusowego wykonania świadczeń pieniężnych (np. opłata za telefon lub uiszczenie podatku) bądź obowiązków niepieniężnych (np. opuszczenie bezprawnie zajętego mieszkania, rozbiórkę domu postawionego bez zezwolenia). Dokonuje się tego poprzez np. e. z wynagrodzenia za pracę, z oszczędności bankowych, odebranie samochodu, domu itp. E. adm. należności pieniężnych prowadzi urząd skarbowy, a świadczeń niepieniężnych właściwy organ adm. państwowej lub samorządowej. 2. w prawie karnym - wykonanie wyroku śmierci.