(gr. oíkos - dom, środowisko i lógos - słowo, nauka)
nauka o ekonomice przyrody badana w jej ekosystemach. Jako nauka o środowisku istot żywych, w tym przede wszystkim człowieka, musi wchodzić też w sferę społ.-ekon., cywilizacyjnych i kult. stosunków międzyludzkich. Jest obszarem interdyscyplinarnych
dociekań, analiz hist., diagnostycznych
i prognostycznych, prowadzonych w odniesieniu do różnej perspektywy czasowej
i przestrzennej - globalnej, regionalnej i lokalnej. Pojawienie się globalnych problemów związanych z zagrożeniami dla środowiska naturalnego człowieka wskazało wyjątkowo ważne zadania tej dziedziny wiedzy. Zob. też: ekologizm, ekorozwój, ład ekologiczny, dziura ozonowa, efekt cieplarniany, zagrożenia ekologiczne.