część świata położona na półkuli płn. stanowi wraz z Azją kontynent - Eurazję. Granica z Azją przebiega wzdłuż wsch. przedgórzy Uralu, rzeką Embą, pn. brzegiem M. Kaspijskiego,
M. Azowskim, Czarnym, cieśniną Bosfor, M. Marmara, cieśniną Dardanelską, M. Egejskim; pow. E. 10 140 tys. km2, liczba ludności 727 mln. E. jest obszarem o nierównomiernym rozwoju gosp. Kraje zach. należą do najbogatszych obok USA i Japonii, Europa Śr.-Wsch., pozostająca do lat 90. w ramach bloku radz. dopiero rozpoczęła reformy (do przodujących należą: Czechy, Estonia, Polska, Słowenia i Węgry), wiele krajów jest wciąż pogrążonych
w głębokim kryzysie (Bułgaria, Rumunia, Białoruś, Ukraina). Osobnym problemem jest Rosja, której potencjał, interesy wykraczają poza ramy eur., a sytuacja polit.-gosp. jest nadal niestabilna. Do ekstremalnych kwestii należy konflikt na Bałkanach, a w dalszej kolejności konflikty w rep. b. ZSRR. Nawet najbogatsze kraje E. stoją obecnie przed poważnymi problemami gosp., związanymi ze strukturalnym kryzysem, recesją, bezrobociem i wynikającymi stąd problemami społ. Trwają i pojawiają się także tendencje odśrodkowe i związane z tym konflikty, jak np. w Irlandii Północnej czy Hiszpanii. Jednakże w porównaniu
z innymi obszarami E. stanowi najbardziej stabilny, demokr., dostatni i pokojowy region świata. Utrwalającą się tendencją jest integracja europejska, obejmująca swym zasięgiem nowe kraje i nowe płaszczyzny życia. Wyrazem jej jest Unia Europejska oraz różne formy integracji regionalnej. Polem współpracy wszystkich demokr. państw eur. jest Rada Europy oraz OBWE. Państwa zach. E. objęte są też sojuszniczym paktem milit.-polit. NATO,
z udziałem USA i Kanady, poszerzonym od 1999 Czechy, Polskę i Węgry. Wspólnymi problemami Europejczyków jest dynamizacja rozwoju, wyrównywanie różnic i wzmacnianie stabilizacji, konkurencyjność wobec innych dynamicznie rozwijających się regionów świata i wzmocnienie demokr. tendencji w Rosji.