podpisana przez członków Rady Europy w Rzymie w 1950 (weszła w życie w 1953). Państwa sygnatariusze zobowiązują się do wspólnej ochrony praw podstawowych, m.in. prawa do życia, wolności, nietykalności i bezp. osobistego, prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania, do wolnego wyrażania opinii i do zgromadzeń, zakaz tortur, ograniczenia wolności i pracy przymusowej. Każdy obywatel kraju, który przyjął konwencję ma prawo złożyć skuteczną skargę przed sądem na terenie swego państwa w wypadku naruszenia wymienionych praw i wolności. Po wyczerpaniu procedury krajowej może wystąpić do Europejskiej Komisji Praw Człowieka, a po uznaniu przez nią zasadności wniosku skarga taka trafia do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Ratyfikowanie konwencji i jej przestrzeganie stało się jednym z warunków przyjmowania nowych krajów do Rady Europy.
- Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, zob. Europejska Konwencja...
- Europejska Konwencja o Zapobieganiu Torturom i Nieludzkiemu Traktowaniu, Konwencja z 1987 (weszław...
- Europejski Trybunał Praw Człowieka, utworzony w 1959 organ...