(1816-82)
arystokrata i dyplomata franc. Twórca rasowo-antropologicznego kierunku
w socjologii. Autor pracy Szkice o nierówności ras ludzkich, w której zawarł swoją koncepcję historii opartą na teorii ras. Uważał, że historię ludzkości wyznacza proces mieszania się ras. Szczególne zasługi dla rozwoju cywilizacji miała wg G. rasa biała - aryjska, która składała się z wysokich blondynów o niebieskich oczach. Charakteryzowała się też szczególnymi cechami psychicznymi: poczuciem honoru, bezinteresownością, odwagą, inteligencją, talentem, wojowniczością. W Europie jej przedstawicielami byli Germanie. Predyspozycji tych brakowało reprezentantom rasy żółtej i czarnej. Wg G. wszystkie wielkie kult. są dziełem aryjczyków - urodzonych władców i panów. Dlatego mieszanie się ras prowadzi do osłabienia rasy białej jako najbardziej wartościowej. Szerzenie się idei demokr. było właśnie rezultatem zmierzchu czystości rasy i dojścia do władzy ludzi nieuzdolnionych. O Słowianach pisał, że byli ludem najbardziej rasowo wymieszanym, a przez to też i wyjątkowo zdegenerowanym. Poglądy G. stały się jednym ze źródeł rasizmu i faszyzmu.