(1588-1679)
ang. filozof i teoretyk państwa, otrzymał staranne wykształcenie, ukończył uniwersytet w Oxfordzie, zajmował się wychowaniem bogatych arystokratów. W 1651 ogłosił najwybitniejsze dzieło Lewiatan, w którym głosił pochwałę absolutyzmu. Podstawę jego rozumowania stanowiło pesymistyczne założenie, że człowiek jest z natury egoistą, chce mieć coraz więcej dóbr, zaszczytów i władzy, w konsekwencji prowadzi to do sporów i walk społ. Ludzie dostrzegając bezsens takiego życia, uświadomili sobie konieczność zorganizowania się w państwo. W tym celu zawarli umowę społ. na zasadzie "każdy z każdym", powierzając pełnię władzy suwerenowi. Nie był on jednak stroną umowy, otrzymał władzę, która go do niczego nie zobowiązywała. Poddani zrzekli się praw do naturalnej wolności w całości i nieodwołalnie. Tak wg H. powstało państwo zwane Lewiatanem, któremu wszyscy są bezwzględnie podporządkowani. Władza należąca do suwerena obejmuje wszystkie dziedziny życia, reprezentuje swych poddanych, wszystkie organizacje, zrzeszenia i związki obywateli, z parlamentem włącznie. Rozciąga się również na kościół. W tak zorganizowanym państwie H. widział też korzyści. Zabezpieczono ład
i bezpieczeństwo, zagwarantowano poszanowanie prawa i prywatnej własno-ści; zaspokajane są elementarne potrzeby i aspiracje każdego człowieka. Traktat H. spotkał się z krytyką. Monarchiści odrzucali jego świecki, racjonalny model umowy społ., burżuazja widziała w nim zdecydowanego rojalistę, duchowieństwo natomiast nie chciało przyjąć jego koncepcji kościoła państwowego. 3 lata po śmierci H., na wniosek uniwersytetu
w Oxfordzie, traktat Lewiatan został publicznie spalony.
- Hobbes Thomas, (1588-1679)
- HOBBES, Thomas (1588-1679)
- TOMASZ, Pochodzenia aramejskiego,...