(łac. coalitio - związek, zgromadzenie)
porozumienie, państw lub partii polit., zawarte dla osiągnięcia wspólnego celu. Państwa zawiązują na ogół k., aby prowadzić współpracę na płaszczyźnie dypl., bądź w celu wspólnego prowadzenia działań wojennych przeciwko innemu państwu lub grupie państw (np. Wielka K. podczas II wojny świat.). Partie polit. najczęściej zawierają trzy rodzaje k.: wyborcze, parlamentarne oraz rządowe. K. wyborcze są tworzone przez partie o zbliżonych programach polit. lub ugrupowania, które same nie mogą liczyć na zdobycie większości w parlamencie. K. taka polega na zgłaszaniu wspólnej listy kandydatów bądź na udzieleniu poparcia kandydatom zgłoszonym przez k. partyjną. Inicjatorem k. parlamentarnej są partie (lub partia), które nie mają większości w parlamencie i szuka-ją wsparcia polit. innych ugrupowań.
K. mogą też powołać partie opozycyjne, starające się sformować większość zdolną do obalenia rządu ( opozycja polityczna). K. te powoływane są doraźnie dla osiągnięcia wybranego celu (np. przegłosowanie projektu ustawy, uchwalenia wotum zaufania dla rządu) lub opierać się na umowie koalicyjnej przewidującej współpracę na forum parlamentu. K. rządowe są porozumieniem partii, z których żadna nie ma większości w parlamencie, i z tego względu, aby
powołać rząd, muszą zawrzeć sojusz.
K. rządowa powstaje również w sytuacji, kiedy ugrupowanie polit. może wprawdzie samodzielnie utworzyć rząd, ale ze względu na istniejące zagrożenie zewn. (wojna), godzi się na powołanie rządu koalicyjnego, stanowiącego symbol jedności nar. i państwa.