(łac. collaboratio - współpraca)
dobrowolna współpraca obywateli kraju podbitego z władzami okupacyjnymi na szkodę własnego państwa
i społeczeństwa. Termin międzyn. przyjęty w czasie II wojny świat. na określenie osób współpracujących z hitlerowskimi Niemcami, a także Włochami i Japonią. Do najbardziej znanych przykładów k. należy działalność V. Quislinga, norweskiego polityka, który w 1942 jako szef rządu nawiązał współpracę z niem. okupantem, oraz rządu Vichy we Francji (1940-44) z Ph. Petainem i P. Lavalem na czele. W Polsce i w krajach okupowanych podczas II wojny świat. k. uznana została za ciężkie przestępstwo przeciwko własnemu państwu.
- kolaboracja, wstydzić się kolaboracji,...
- kolaboracja, dobrowolna współpraca...
- KOLABORACJA, współpraca w sensie...