(1825-64)
prawnik, twórca reformistycznego kierunku
w niemieckim ruchu robotniczym; współpracował z K. Marksem. Zwolennik zjednoczenia Niemiec pod hegemonią Prus, rzecznik legalnych metod działania ruchu robotniczego. W 1863 z jego inicjatywy doszło do utworzenia Powszechnego Niemieckiego Związku Robotniczego. Jego działalność w ruchu robotniczym doprowadziła do sformułowania idei reformizmu. Podstawowym założeniem L. była teza, iż warunki życia jednostki mogą ulec polepszeniu tylko przy ścisłym współdziałaniu z państwem. W ten sposób negował rewolucję jako metodę walki z kapitalizmem. Zginął w pojedynku w 1864 w Genewie. Pochowany został w rodzinnym Wrocławiu.
- FERDYNAND, Pochodzenia staroniemieckiego,...