(dosł. upoważnienie do działania)
uprawomocnienie władzy oparte na społ. akceptacji, posłuszeństwo wobec władzy nie jest wymuszone. W państwach demokr. najbardziej rozpowszechnioną formą l.w. są wolne wybory, łączy się to z przekonaniem, że źródłem władzy jest naród. Z kolei siły rządzące, nie wyłonione w drodze legalnych wyborów, szukają poparcia społ., powołując się najczęściej na: głos ludu, sprawiedliwość dziejową, potrzebę zaprowadzenia porządku w państwie czy też zagrożony interes narodowy. Pojęcie l.w. zostało rozpowszechnione przez M. Webera, który wyróżnił 3 jego źródła: 1) l.w. legalna - oparta na przeświadczeniu, że posłuszeństwo wynika z samego faktu istnienia prawa stanowionego; 2) l.w. tradycyjna - wynika z mocy panujących zwyczajów i potęgi panujących; 3) l.w. charyzmatyczna - wypływa z emocjonalnego stosunku do przywódcy, uznania jego wyjątkowego charakteru i niezwykłych talentów ( charyzma). Weber twierdził jednak, że są to typy idealne.
- LEGITYMIZACJA WŁADZY, .
- PRAWOWITOŚĆ WŁADZY, legitymizacja władzy...
- PRAWOWITOŚĆ WŁADZY, legitymizacja władzy...