(1898-1979)
niem. filozof, socjolog, politolog. Przedstawiciel frankfurckiej szkoły neomarksizmu z lat 20. Jego koncepcje filoz. i społ.-polit. były próbą połączenia marksizmu z freudyzmem. Popularność w kręgach zbuntowanej młodzieży lat 60. przyniosła mu radykalna interpretacja współ. cywilizacji przemysłowej jako systemu represywnego. Stał się on duchowym przywódcą, obok Marksa i Mao (stąd popularyzowane podczas strajków i demonstracji hasło 3 x M.) i ideologiem nurtu nowej lewicy. Idea M. sytuowała się w nurcie ultralewicowych koncepcji, współ. wersji anarchizmu.