współ. forma kolonializmu polegająca na wyzysku ekon.
i uzależnieniu polit. dawnych krajów kolonialnych. Zaplanowana przez byłe metropolie, które starały się utrzymać decydującą pozycję w byłych koloniach przez pozostawienie części własnej kadry urzędniczej, wojskowej, popieranie uległych sobie polityków, a przede wszystkim przez podporządkowanie rozwoju gospodarki swoim interesom. Podobną strategię stosowały Stany Zjedn. wobec krajów Ameryki Łacińskiej. Utrzymywanie tych ścisłych, wielostronnych, choć nierównorzędnych więzi, z jednej strony pogłębiało monokulturowy system gosp., (preferencje to przemysł wydobywczy, częściowo lekki, przetwórczy, rolnictwo), służyło dyktaturom, z drugiej natomiast przyciągało kapitał zagr., poszerzało rynek zbytu. Zwalczanie n. było jednym
z celów ruchu niezaangażowanych państw, z upływem lat polityka ta była tak modyfikowana, by stworzyć formy współpracy korzystne również dla krajów rozwijających się. Ten kierunek wymusza także coraz ściślejsze powiązanie wszystkich krajów w ramach globalnej gospodarki oraz wzrost znaczenia nowoczesnych technologii i konieczność podnoszenia kwalifikacji siły roboczej.
- neokolonializm, polityka mocarstw świat.(...)
- NEOKOLONIALIZM, uzależnienie ekonomiczne...
- ruch państw niezaangażowanych, wspólne wystąpienia...