(łac. nomenclatura - mianowanie, rejestr nazw)
formalny wykaz kierowniczych stanowisk w państwie, ich obsadzenie wymaga zgody odpowiednich władz polit. partii rządzącej. N. była charakterystyczną cechą komunist. ( komunizm) systemu kierowania polityką państwa oraz zarządzania adm., gospodarką, wojskiem, a także wszystkimi innymi dziedzinami życia społ. Istotą n. - zasady rekrutacji kadr - było uzależnienie powołania na każde stanowisko kierownicze od decyzji polit. określonego szczebla władz partii komunist. Zasada związana jest z koncepcją przewodniej roli partii komunist., miała służyć zagwarantowaniu jej wyłącznego wpływu (monopolu) na funkcjonowanie państwa i wszystkie sfery jego działalności. Przy rekrutacji kadr kierowano się przede wszystkim kryteriami ideologicznymi i polit. (np. prawomyślnością, lojalnością, gorliwością), drugorzędne znaczenie miała wiedza, kompetencje, fachowość. W ten sposób tworzono zamknięty obieg kierowników różnych szczebli, całkowicie podporządkowanych decyzjom partyjnym. Z n. związany był też system przywilejów i ulg. W systemach pluralistycznych n. odnosi się tylko do części stanowisk kierowniczych tzw. polit., które podlegają wymianie po każdych wyborach, są one obsadzane przez kolejne ekipy partyjno-rządowe. Pozostałe należą do tzw. apolitycznych stanowisk adm., zapewniających ciągłość funkcjonowania organów państwowych. W znaczeniu potocznym n. jest pojęciem negatywnym, określa osoby, które swoje stanowiska zawdzięczają poparciu i nominacji polit.
- nomenklatura, nazwa systemu wyłaniania...
- NOMENKLATURA, 1. w przyrodoznawstwie...
- nomenklatura, nazewnictwo stosowane...