ruch społ. i polit. powstał na początku XIX w., w trakcie walk narodowowyzwoleńczych w Ameryce Łacińskiej przeciw hiszp. panowaniu. Pierwszym krokiem był Panamski Kongres Państw Amerykańskich z 1826, który wiązał się z ideami zapobiegania groźbie interwencji eur. przez zjednoczenie wysiłków obu kontynentów. Takim założeniom odpowiadała też Monroe doktryna. Dla USA p. oznaczał prawo do interwencji i kontroli nad rozwojem Ameryki Łacińskiej, zgodnie ze swoimi interesami. Temu też służył rozwój ruchu p. i kolejne konferencje, począwszy od 1889 w Waszyngtonie oraz utworzenie OPA w 1948. Z końcem lat 60. wśród państw latynoamer. zaczęło dominować niezadowolenie z paternalistycznej roli USA i neokolonializmu. Sytuacja uległa zmianie w latach 90., gdy zbiegły się przemiany w polityce USA oraz krajów Ameryki Łac. Obie strony wyraziły chęć rozwoju integr. procesów, z zamiarem utworzenia wolnego rynku obu Ameryk i ułożenia współpracy na zasadach poszanowania interesów każdej ze stron. Zob. też: NAFTA, FTAA.
- panamerykanizm, ruch powstały na pocz.(...)
- PANAMERYKANIZM, zainicjowany w XIX w.(...)
- doktryna Monroego, (1823)