(gr. ploutokratía)
1. warstwa społ. składająca się z najbogatszych ludzi, powstająca w wyniku nierównomiernego bogacenia się, niezależnie od ich pochodzenia. P. przeciwstawia się arystokrację. Do p. zalicza się tych, których jedynym wyróżnikiem jest majątek; 2. forma rządów oparta na władzy najbogatszej grupy ludzi. P. jest koncepcją wynikającą z przeświadczenia, że tylko jednostki potrafiące zdobyć duży majątek mają odpowiednie kwalifikacje polit. Przekonanie takie jest charakterystyczne dla wczesnej fazy kapitalizmu, kiedy rozpoczęto walkę o zniesienie przywilejów stanowych arystokracji. W gr. myśli polit. p. występuje pod nazwą timokracji.
- PLUTOKRACJA, warstwa społeczna złożona...