niegdyś utożsamiany z brakiem wojny. Obecnie p. to równouprawnienie nar., poszanowanie ich praw do samostanowienia, stworzenie warunków społ.-ekon., które umożliwią ludziom godne życie, rozwijającą się współpracę międzynar., wzajemną tolerancję i brak nienawiści. Gwarancją rzeczywistego, trwałego p. stać się musi zminimalizowanie szeroko rozumianej przemocy, również wynikającej ze struktury społ., polit., ekon., ze skutków rozwoju nauk.-tech., niszczenia środowiska naturalnego, manipulacji świadomością, braku możliwości rozwoju jednostek i społ. P. jest zatem nieustannie w procesie tworzenia, wymaga aktywności ludzi, sprzeciwu wobec okrucieństwa, bezmyślności, dyskryminacji. Definicje pozytywne określają p. jako stan, w którym dominują wartości konstruktywne, służące rozwojowi jednostek, społ., państw i ich ugrupowań. P. jest przedmiotem prawa międzynar. oraz zorganizowanej współpracy międzynar. państw i organizacji, począwszy od ONZ, poprzez organizacje regionalne, jak np. Rada Europy, OPA, OJA po dziesiątki organizacji w ramach ruchu pokojowego. Zob. też: pacyfizm, polemologia, badania nad pokojem.
pokój
Edukacja obywatelska