(łac. populus - lud)
forma myśli polit. i ruchów społ. głosząca chwytliwe, łatwo trafiające do przekonania hasła polit., ekonom. i społ., mające na celu zjednanie poparcia społ. i zdobycie władzy. P. odwołuje się nie do rozsądku, ale do emocji odbiorców, ich tęsknoty do rozwiązywania trudnych problemów w prosty sposób, zgodnie z ich oczekiwaniami. P. polega na schlebianiu określonym grupom, stwarzaniu pozorów utożsamiania się z tymi, o których popracie się ubiega, szafowaniu hasłami bez pokrycia. P. najczęściej opiera się na stereotypie prostego, biednego i pokrzywdzonego człowieka, ujmowaniu ludu jako wyzyskiwanej ekon. oraz uciskanej polit. zbiorowości i przeciwstawianie jej istniejącej władzy, głoszeniu zasady wyższości wspólnej mądrości życiowej zwykłych ludzi nad wszelkimi rozważaniami teoretycznymi. Demokracja jest utożsamiana z wolą i opinią większości (większość ma zawsze rację), sprawiedliwość zaś z równością społ. i ekon. Elementy takiego sposobu myślenia występują w manipulacjach, stosują je politycy, dziennikarze i redakcje gazet. P. jako ruch społ. narodził się w USA pod koniec XIX w., za jego prototyp uważany jest farmerski ruch protestu, działający w zorganizowanej formie jako Partia Ludowa (1892-96). Domagała się ona m.in. szerokiej pomocy rządu dla rolnictwa. W Rosji p. dążył do rozpowszechnienia idei socjalistycznych wśród chłopstwa. Propagował hasło "uczenia się" od nich podstawowych wartości wyrosłych ze wspólnotowego, wiejskiego życia. Największe nasilenie zyskał p. na przełomie lat 30. i 40. XX w.
w krajach Ameryki Łac. (Brazy- lia, Meksyk), natomiast w Argentynie przybrał formę ruchu polit. (peronizm) kierowanego przez J.D. Perona (1895-1974), przyszłego prez. (1946-55 i 1973-74) tego kraju.
- populizm, szukanie poparcia społ.(...)
- POPULIZM, demagogiczne utożsamianie...
- MORALES Evo, właśc. Juan Evo Morales...